Celem szkolenia jest przygotowanie terapeutów do zastosowania wybranych testów w rozpoznawaniu Łagodnych Zaburzeń Poznawczych oraz terapii funkcji poznawczych, wykorzystując metody neuromodulacji, m. in. EEG Biofeedback.

Termin Łagodne Zaburzenia Poznawcze (Mild Cognitive Impairment, MCI) początkowo uważany był za stan przejściowy pomiędzy prawidłowym funkcjonowaniem poznawczym a objawami choroby Alzheimera (Alzheimer’s disease, AD), obecnie oznacza heterogenną grupę widocznych i obiektywnych deficytów kognitywnych u pacjentów bez rozpoznanego otępienia. Deficyty te, choć zauważalne zarówno dla osób nimi dotkniętych, jak i ich otoczenia, są na tyle nieznaczne, że nie wpływają na podstawowe czynności życia codziennego i zdolność do samodzielnej egzystencji.

Rozpowszechnienie MCI szacuje się na 15 – 30% wśród osób powyżej 60 roku życia; rośnie ono wraz z wiekiem. Łagodnym Zaburzeniom Poznawczym, zwłaszcza ich postaci amnestycznej, przypisuje się podwyższone ryzyko rozwinięcia się otępienia, wynoszące 10 – 15% rocznie. Postać amnestyczna może oznaczać osłabienie funkcji poznawczych dotyczących kilku domen, przy czym zazwyczaj dominują zaburzenia pamięci. Z tego powodu badania przesiewowe, identyfikacja osób z MCI oraz odpowiednie działania terapeutyczne, np. EEG Biofeedback, są obecnie najważniejszą strategią opóźniania postępu otępień i zapobiegania im.

Ważne przy rozpoznaniu MCI są:

• wywiad;
• ocena kliniczna;
• badania psychologiczne/ neuropsychologiczne;
• badania dodatkowe (badania przesiewowe, neuroobrazowanie, np. QEEG).

Testy psychologiczne/ neuropsychologiczne, jak i ocena kliniczna jest niezbędna do prawidłowej diagnostyki.

W leczeniu MCI głównym celem jest poprawa w zakresie zaburzonej aktywności poznawczej i zapobieżenie lub spowolnienie konwersji do otępienia. Szacunkowe dane wskazują, że opóźnienie manifestacji klinicznej objawów choroby Alzheimera o 5 lat zredukuje liczbę chorych z AD o 50%, a opóźnienie o 10 lat zredukuje ich liczbę o 75%.

W wielu badaniach sprawdzana była skuteczność różnych środków stosowanych również w leczeniu objawowym AD. Wyniki przeprowadzonych dotychczas prób nie wykazały długoterminowej skuteczności farmakoterapii. W związku z tym zalecane są różnorodne próby postępowania nie-farmakologicznego (np. EEG Biofeedback) polegające między innymi na treningu pamięci i programach psychoedukacyjnych, o których będzie mowa na szkoleniu. Poruszany również będzie temat edukacji zdrowotnej, dotyczącej modyfikowalnych czynników ryzyka, które mogą wpływać na pogorszenie prawidłowego funkcjonowania poznawczego, takich jak czynniki ryzyka chorób naczyniowych mózgu (np. nadciśnienie, hipercholesterolemia, palenie tytoniu) oraz zachowania aktywnego zarówno umysłowo, jak i fizycznie trybu życia.